dinsdag 17 november 2009

Rare maandag

Gisteren begon goed, want ik ben op Priceline op zoek gegaan naar een hotel in Washington. Mijn moeder komt binnenkort deze kant op en we gaan dan saampjes een paar daagjes naar Washington. En zo zocht ik een leuk hotel in de buurt van een metro station, zodat we de auto bij het hotel kunnen laten staan en dan met de metro verder naar Washington. Na wat uitzoeken, waar een metrostation is en waar de hotels lagen, heb ik een bod gedaan op een 3,5 ster hotel in de buurt van Tysons Corner. Ron en ik hebben daar al eens een keer eerder in de buurt overnacht. Niet dat ik daar de weg weet, helemaal niet zelfs, maar weet nog wel dat ik het een leuke en veilige buurt vond.

Dus mijn eerste bod was $ 50,-. En die werd gelijk geaccepteerd door het Sheraton hotel daar in de buurt. Zo dan, dat scheelt wel heel erg veel. Een kamer kost normaliter $ 150,- per nacht en nu dus maar $ 50,-. Dat is mooi in de knip niet waar? Dank u Mr. Priceline!!

Verder heb ik online kaartjes geregeld voor het Washington Monument. Daar kan je met de lift in naar boven. Kaartjes zijn gratis, maar er worden maar een beperkt aantal kaartjes per dag uitgegeven. En op bepaalde tijden. En zo bestelde ik kaartjes voor 10.00 uur in de morgen. Zodat we van het uitzicht kunnen gaan genieten van bovenaf. Je betaald online eigenlijk alleen de reserverings kosten, welke iets van $5,- waren voor twee kaartjes. Dus ook een koopje kunnen we wel stellen. Nu moet ik alleen nog een hop-on-hop-off tourbus zien te regelen en dan zijn we klaar voor vertrek!

Het weer was gisteren heerlijk en heb nog even lekker met de hondjes gewandeld en met ze in het zonnetje in de tuin gezeten. Zulk weer willen we wel vaker hebben zeg! De zon brandde gewoon! 's Middags moest ik weer naar Mevr. Knoop en het uitdraaien van de rapportjes van mijn nieuwe huisartsen praktijk.

Nou het leek wel of we gewoon verder gingen waar we donderdag middag geeindigd waren, want het was weer een complete chaos, ha haha. Knoopje ging nu hier en daar helpen en proberen de verschillen in cijfers en patienten weg te werken. Wat overigens niet altijd zo makkelijk ging. Ik had nog drie rapporten uit te draaien en om kwart voor 1 was ik daar mee klaar. En volgens mij had ik geen fouten. Dus ging ik stiekum even mijn mail checken op de computer ipv de administratie van de huisartsenpraktijk. Weet het, niet geheel volgens de lesstof, maar wat moet je dan doen? ;-)

En in mijn mailbox zat een mailtje van een vrouw, die ik geen eens kende, maar die mijn email adres waarschijnlijk van de Carolina Bearded Collie Club website geplukt had. In haar mail stond dat in een asiel ten zuiden van Atlanta een Bearded collie achtige hond zat. Die als ze niet opgehaald zou worden, woensdag geeuthaniseerd zou worden. Mijn hart sloeg een paar slagen over.

Photobucket

Vreselijk... Zo'n lekker bekkie.... Ze zat vanaf 4 november in het asiel. En had dus twee weken de tijd gekregen om een nieuw baasje te vinden. Je moet er toch niet aan denken. Wat is nou twee weken. Op de website stond zelfs een filmpje van het beestje. Echt zo aandoenlijk.... De website verder was op zich al vreselijk, want behalve deze Beardie stonden er nog zeker 7 andere hondjes op de bladzijde genaamd "Need home Urgent" en de hele bubs had dus een slechte prognose voor van de week. Echt, ik kan daar dus helemaal niet tegen. En zou zo bijna in de klas een potje gaan zitten te grienen. Maar, dat deed ik niet! Want ipv dat, heb ik in de les alle email adressen opgezocht die ik in mijn bestand had van de mensen met Beardies om te vragen of zij mensen in de buurt van Atlanta kenden die hulp konden bieden. En al snel volgden er mailtjes. In de klas was het toch nog steeds chaos en mijn persoonlijke chaos werd echt niet opgemerkt. Een van de dames die ook helpt bij de herplaatsingen voor onze Beardie club, mailde een aantal adressen van mensen uit Georgia. En heb die mensen dan ook gelijk gemaild. Kortom ik had het gewoon ineens hartstikke druk. Was ik blij dat ik mijn rapportjes al in orde had. Ik had gewoon geen tijd nu om eventuele fouten op te lossen, ik moest het hondje gaan redden.

Net toen we de vragen die we in de les moesten maken, gingen bespreken, ging mijn mobieltje. Helaas moest ik hem toen even wegdrukken want daarop volgend gingen we de test van les 9 maken. Ik keek nog op mijn mobiel, maar kende het nummer niet. Dus het moest over dat hondje gaan, dacht ik. Maar ik kon moeilijk nu de les verlaten. Maar zodra ik met de test klaar was, ben ik de klas uit gelopen en heb het nummer wat op mijn telefoon stond terug gebeld. Het waren leden van onze Beardieclub, die ik ook het eerste mailtje had gestuurd. Zij wilden graag de hond in huis houden tijdelijk, tot dat er een echt baasje gevonden was en deze hond in ieder geval uit dat asiel was. Alleen, ze gingen zaterdag voor twee weken op vakantie en kwamen pas begin december weer terug. Ik weer aan het mailen en alles weer besproken met de andere dame van de herplaatsingen. Komend weekend is het namelijk Thanksgiving en dat is de periode dat half Amerika gaat reizen en de pensions vol geboekt zitten. Dus Thanksgiving zou een probleem worden om de hond nog ergens op te vangen. Inmiddels was de les al weer bijna voorbij. Dat ging ineens snel zeg zo, met al dat geregel. En om half 5 stapte ik in mijn auto en ging weer op weg naar huis.

Eenmaal thuis gelijk weer de computer aan gedaan en het geregel ging weer verder. Want op ons antwoord apparaat thuis stonden ook nog twee berichtjes, naar aanleiding van mijn mailtje. Er werd dus op volle toeren gewerkt om het hondje te redden. Inmiddels waren we zo ver dat we het hondje bij iemand thuis konden houden met Thanksgiving, nu alleen nog iemand in de buurt van Atlanta (hier zo'n 6,5 uur rijden vandaan) weten te vinden die de hond uit het asiel kon halen. En terwijl we daar mee bezig waren bleek dat de Bearded Collie Club van Florida de hond inmiddels al opgepikt had en naar een dierenarts gebracht had! Ze was dus veilig!!! Allemachies wat een stress! Maar met vereende krachten is ze dus van euthanasie gered. Geweldig!

Moest eigenlijk ook nog steeds denken aan de andere hondjes die daar dus nog wel zitten en niet lijken op 1 of andere rashond. Want die staan er een stuk minder mooi voor. Je snapt toch niet dat mensen dat hun hond kunnen aandoen? In Nederland naar een asiel brengen is al heel wat, maar daar worden ze niet na twee weken afgemaakt. Maar hier is dat dus wel het geval. Ik kan er gewoon niet aan wennen. Mijn verstand wil er niet aan.....

Maarja deze Beardiemix dame is voorlopig gered. Nu nog een baasje zien te vinden waar ze voor altijd mag blijven wonen. Gelukkig helpen daar organisaties over heel Amerika bij. En er is grote kans dat deze hond die in Atlanta uit een asiel gehaald wordt, komt te wonen ergens aan de West kust van Amerika. Ik ging dus toch een beetje opgelucht naar bed. In ieder geval 1 hondje kunnen redden.

Alleen, blijkt het van korte duur. Vanmorgen opende ik mijn mailbox en wat zat er in? Een email over Twee Beardies die in een asiel zitten, 1 county boven de onze..... Staan op het schema voor donderdag om geeuthaniseerd te worden. Echt, ik word er zo verdrietig van. Zou het komen door die aanstaande Thanksgiving? Dat mensen gewoon twee hondjes tegelijk afgeven? Ze woonden namelijk samen deze twee. We gaan vandaag dus weer aan de gang...... Hopelijk loopt het voor hen net zo af als bij de Beardie dame gisteren. En kunnen we deze twee ook redden.....

20 opmerkingen:

elmarstel zei

wat erg zeg dat dat een asiel gebeurd, brrr vreselijk en ik hoop dat je die twee andere hondjes ook kunt redden.

washington....dat is leuk, ben nl momenteel Dan Brown aan het lezen "Het verloren symbool" en dat speelt zich af in washington, waardoor ik wel erg nieuwsgierig wordt naar deze stad, dus maak aub een hoop foto's voor op je weblog, please, please....

Petra zei

@ Elmarstel
Ga ik voor je regelen die foto's! ;-)

Erna zei

Jeetje zeg, jij komt nog eens ergens met je bezoek hahhaaha., leuk hoor.

Wat een gedoe met die hondjes, zat met kippevel je verhaal te lezen.
Hopelijk kunnen die andere 2 ook opgevangen worden.
Verdrietig word je ervan.

Sterkte!!!!

Anoniem zei

Jeetje wat erg met die hondjes hopelijk kun je de andere twee ook nog redden.
Leuk naar Washington zou ook zo weer willen, wat een mooie stad. Genoeg hop on hop of bussen hoor, vraag maar aan Mariette hihihhih. Wij hadden ook een hotel vlakbij een metro station erg handig en makkelijk die metro. Ons hotel was alleen iets duurder, hoe doe je dat? Gewoon bieden of is zeker een speciale site?

Groetjes weer Trudy

Wilma R. zei

Poeh, wat een verhaal. Maar petje af dat je er in ieder geval 1 hebt kunnen redden....
Ik ben ook zo'n muts en dat betekent dat ik nu dus 4 in plaats van 2 honden in huis heb. Het zijn dan geen beardies maar presa canarios ( lekker groot ras..) en de een heeft een nog zieliger verhaal dan de ander, maar ach nu zijn ze bij ons en gaan nooit meer weg! Maar het is nu wel vol hoor!
Haha, heel veel scucces met je volgende reddingsactie!
Ik blijf je volgen!

Natasja Valentijn zei

Jeetje, ik weet niet wat ik lees. wat zielig voor die hondjes. Gelukkig is er al één gered door jouw actie. Good for you! Nu maar hopen dat de rest ook een nieuw baasje vindt. Ik ben benieuwd naar het uitzicht vanuit de washington Monument. Dat staat ook nog op mijn verlanglijstje, dus ik ben benieuwd naar de foto's!

Marjon zei

Goh wat een snelle actie van je Petra. En wat fijn dat de hond gered is.
Ik kan me voorstellen dat je na zo'n enerverende dag erg verdrietig wordt als er weer twee hondjes in gevaar zijn.
Vreselijk, waarom doen mensen hun hondjes zoiets aan.

Wat leuk dat je naar Washington gaat met je moeder. Die stad staat bij mij ook nog op de "to do list"

Ineke zei

Wat fijn dat je Beardie 1 hebt kunnen redden, ik weet zeker dat het met die andere 2, met jouw hulp, ook helemaal goed komt.

Leuk prijsje, dat hotel in Washington.

Petra zei

Gelukkig heb je er een kunnen redden. Zo zielig, die hondjes :( :(.
Is die Sheraton de Sheraton Premiere? Zo ja, dan hebben Rick en ik daar onze huwelijksnacht doorgebracht :D.

Anja zei

Wat een triest hondenverhaal. Fijn dat je er in ieder geval 1 hebt kunnen redden. Hopelijk gaat het bij die andere twee ook lukken.

Leuk om samen met je moeder naar washington DC te gaan.

Anoniem zei

Als je die lieve snoetjes van die beestjes ziet... Oh, ik zou daar zooo moeilijk aan kunnen weerstaan. En ik vind het schitterend dat jij en je collega's van de BC club dit doen! Ik denk dat ik zelf al lang met hopen honden in huis zou geeindigd zijn.

Je moeder zal genieten van Washington! Het is een prachtige stad.

Elke

Anoniem zei

Om te janken al die doggies... :-(
Eén gered, hopelijk volgen volgende week die andere twee maar wat je zegt, de rasloze honden maken vaak al helemaal geen kans. Te triest voor woorden!

Leuk Washington! Heb ook nog eens bovenin het Monument gestaan, zelfs met mijn hoogtevrees ;-)

Groetjes Karin

Anoniem zei

Jeetje Petra, dat is wat, wist ik niet dat ze daar zo in t asiel mee omgaan. Gister nog bij m'n vriendin geweest die d'r eentje van een asiel hebben meegenomen, geen beardie maar wel n lieverd!
Wat mis ik t weer trouwens, t is hier niet zo lekker, hele tijd al regen, veel wind...gelukkig volgende week weer lekker thuis! see U soon
Jackie

Anoniem zei

Oh, Petra wat verschrikkelijk! Na 2 weken al afgemaakt! Wat doen de mensen de dieren aan. Ik werd er helemaal beroerd van toen ik dit las.
Ik vind euthanasie een mooi woord m,aar het past niet bij de dood van deze honden, ze zijn gezond. Ze zijn overbodig.Ik hoop dat het je lukt ze te plaatsen, je doet fantastisch werk!
groetjes Ronny

Petra zei

@ Erna
Ja ha, ik vier gewoon lekker vakantie mee elke keer ;-)

@ Trudy
Www.priceline.com is de website. En iedereen kan bieden. We hebben het al vaker gebruikt en hebben hotels zelfs van $30,- per nacht gehad. Je weeet alleen als je bied niet helemaal van te voren wel hotel je gaat krijgen. Al kun je het wel een beetje uit pluizen. Echt een aanrader!

@ Wilma
Wat goed dat je de honden een thuis hebt gegeven. Zonder mensen als jij kunnen wij ze zeker geen kans geven! Toppie!

@ Natasja
Cameraatje gaat mee hoor. Dus er komen foto's. Nu hopen op mooi weer!

@ Ine
Ja he, daar kun je nog eens een paar daagjes mee weg ;-)

@ Petra
Ja dat is het! Wat grappig!
Wij gaan overigens niet naar de trouw suite denk ik, hi hi hi.

@ Roots2Wing
Ja Elke zonder zo'n schat aan mensen die allemaal willen helpen verspreid over Amerika gaat zoiets niet lukken inderdaad. Sta ook iedere keer verbaasd van de bereidwilligheid van sommige mensen. 6,5 uur rijden is bij sommige echt geen probleem om zo'n hondje te redden. Zo onwijs fijn!

@ Karin
Hey wat leuk dat jullie daar ook zijn geweest. En inderdaad al die andere stakkertjes.... mijn maag draait er bij om als ik er aan denk.

@ Jackie
Wat leuk een berichtje te ontvangen van je uit het verre Nederland ;-) Hier was het inderdaad lekker weer. Nu gaat het wel iets afkoelen vandaag hoor.

Wat leuk dat je lekker bij je vriendin geweest bent. Ze zal het zeker ontzettend fijn gevonden hebben om jullie weer te zien!
Tot gauw!


Groetjes Petra

Petra zei

@ Ronny
Je berichtje kwam tegelijk met mijn reactie zie ik nu.
Ja dat gevoel bij euthenasie voor deze honden, heb ik ook. Ze hoeven niet dood, ze zijn gezond, hebben alleen geen huisje om in te wonen.... Maar het woord "afgemaakt" klinkt voor mij zo cru, terwijl dit eigenlijk het juiste woord is......

Anoniem zei

Petra dit is verwijt naar jou, zo heb ik dat niet bedoelt, sorry!
groetjes Ronny

Petra zei

Nee hoor zo zag ik het ook niet ;-)
Ze zeggen hier altijd euthanized, maar ik voel het zelfde als jij.
Het is een beter klinkend woord voor sommigen, maar het heeft een heel andere strekking. Zoals jij ook zegt. Helaas is dit geen uitzondering hier helaas.

Anoniem zei

Ben aangeslagen door je verhaal, wat is nou 2 weken...Maar toppie dat jij en zoveel andere hondenliefhebbers zich inzetten voor het zoeken naar een fijn huis!
Heel veel succes en sterkte er mee!!

Ik herken Washington ook in het verhaal van Dan Brouwn, da`s toch wel heeeeeel leuk ;-)

Grtjes Mariet

USA2007 zei

Oh wow. Geweldig dat de eerste Beardie is gered. Hopenlijk lukt dat met die andere twee ook. Vreselijk dat beleid van twee weken zeg. Dat is wel heel erg snel. Maar wat machtig dan toch weer dat er met vereende krachten zoveel bereikt wordt.

Zodra ik weer tijd heb dan wordt mijn eerste vakantioe bestemming hier in de VS absoluut Washington DC.

Sue in Orlando, FL