dinsdag 14 december 2010

In de organisatie

Vraag me niet hoe ik er in terecht ben gekomen, maar ik zit er in. In de organisatie. De organisatie van het kerstfeest van de fotoclub. Echt voor ik het wist was ik het haasje. Samen met drie andere haasjes. Er was zoals het vaak gaat met dat soort fratsen weinig animo. En eigenlijk omdat ik het zielig vond voor de vrouw die normaliter de hapjes en drankjes tijdens de bijeenkomsten van de fotoclub verzorgd vroeg ik wat er allemaal verwacht werd van zo'n organisatie team. En na de opsomming vond ik het wel zielig om het haar allemaal alleen te laten doen.

En na een kort overleg met haar besloot ik haar dan te helpen vorige maand. Geheel spontaan en totaal niet overdacht. Na mijn toenadering, kwamen er nog twee heren die zich aanmeldden en het team was een feit. Zoals ik al zei, zonder dat ik er erg in had.

En na drie weken geen actie gehoord of gezien te hebben, kwam er vorig weekend een mail van Rosa. Of we afgelopen dinsdag konden verzamelen bij een plaatselijk restaurantje om e.e.a. te bespreken. Buiten Rosa, zeg maar de koffie juf van de club, waren de penning meester en Boris en ik de andere vrijwilligers. Maar het bleek dat Rosa van de penning meester geen emailadres of andere contact info had, dus die viel even af.

En bleven wij drieen over. Boris, een man van rond de 50, computer programmeur en een passie voor macro fotografie (lees ieniemini insecten in mega formaat), Rosa en ik. En zo ging ik afgelopen dinsdag naar het restaurantje waar we om 7 uur afgesproken hadden. Daar binnen gekomen zie ik Boris al zitten, maar Rosa nog niet. Ik bestelde een warme chocomelk en liep naar het tafeltje van Boris.

Boris is het doorsnee model van wat je van een compter progammeur zou verwachten. Zoals je ze in de film ziet, zeg maar. Beetje nerdje, grote bril en hoe moet ik het zeggen, een beetje stoffige outfit zeg maar. Hij praat ook heel chaotisch en ik moet echt heel erg mijn aandacht er bijhouden wil ik begrijpen waar ie het over heeft. Dus terwijl ik ga zitten bedenk ik me waarover ik het met Boris moet hebben. Moet eerlijk zeggen het mega insecten fotografeer onderwerp had ik al eens met hem besproken en daarin was ie me volledig kwijt geraakt. Met allerlei kreten en termen over de insecten soorten reeks, was ik zeg maar even het spoor bijster geraakt. Dus dat onderwerp wilde ik enigzins voorkomen. Dus terwijl ik ga zitten vroeg ik hem, of het een beetje had willen lukken om hier op tijd te komen zo net na het werk.

Fout!!!! Helemaal fout.... Ik kreeg de "verschrikte herten look" van hem toe geworpen en hij brieste... "I got fired last week". Oeps.... Nou weer een geweldige zet Peet, hoe beter kan je het gesprek beginnen? En compleet verward begint Boris te ratelen. Over hoe het bedrijf waar hij werkte nu vast naar de knoppen gaat en dat er zonder hem helemaal geen computer systeem is bij het bedrijf. En van het 1 gaat het naar het ander en het komt er op neer dat de hele wereld naar de malle moer is en hij het helemaal niet meer ziet zitten.

Inmiddels was mijn chocomelk koud. Oh jeetje... wat moet ik nou? Dus ik probeerde hem aan te sporen om met de vrije tijd die hij nu heeft, wat meer te gaan fotograferen. Ook fout!!!!! Het is namelijk veel te koud voor de tijd van het jaar en hij kon echt helemaal nergens insecten meer vinden om op de gevoelige plaat vast te leggen. Nee het weer was ook niet meer wat het geweest was. En zo was de gehele natuur ook al naar de malle moer. Gezellig!

Daarna begon hij een verhaal over de ziektekosten in Nederland. Omdat hij ontslagen was had hij geen ziektenkosten verzekering meer, zei hij. En hij had mooie verhalen gehoord over het Europese systeem en hij wilde mijn ervaring horen. En eigenlijk dacht ik dat hij het misschien juist niet wilde horen, want jawel.... na mijn toch nog uitermate beknopte versie over het Nederlandse ziektekostensysteem, was ook heel Amerika naar de knoppen...

Inmiddels was mijn chocomelk nog kouder en smaakte echt helemaal niet meer. Even dacht ik nou begint ook hij vast over die man met de witte haren in Nederland, maar gelukkig bleef dat uit. Pffff, dat had er nog net bij moeten komen. Vanaf mijn plekje had ik zicht op de deur en ik hoopte toch zo dat Rosa nu binnen zou komen lopen. Het was de hoogste tijd. Maar nee, geen Rosa te bekennen. Ik vroeg hem of hij zich al in had laten schrijven bij een soort van uitzendburo, misschien kon hij via hen wel weer aan de slag. Volgens mij is er altijd wel vraag naar computer programmeurs. Nee dat ging hij niet doen, want die wilden alleen maar consultants en dat was hij niet of nouja dat was hij wel, maar niet voor hen. Ik begreep er werkelijk de ballen niet meer van.

Inmiddels was het half 8 en Rosa was nog steeds nergens te bekennen. En waarschijnlijk ging zij gewoon niet komen en moesten Boris en ik het dus gaan doen..... Super! Voorgaande jaren had de club steeds klaargemaakte kaas en vlees schotels bij de Walmart besteld en ik had daar dus een foldertje van meegenomen. Rosa had me op de vorige vergadering al laten weten dat in ieder geval een kippen vleugel schotel moest zijn en nog 1 andere soort schotel.

Dus ik geef Boris het foldertje en vertel hem mijn ideeen. De kaas/vlees schotel en de kippen schotel lijken mij wel wat Boris, zei ik hem. Nou dat vond hij twee keer niks. De kippenschotel al helemaal niet. Die was er vorig jaar ook en dat vond hij nou geen succes. Hoe maak je dat dan weer warm? En wil iedereen wel kip? En wat als het niet warm te krijgen is? En is het al warm als je het ophaalt? Hij zat duidelijk in over het "warme" gebeuren. Hij was meer voor de groente schotel. Gewoon peentjes met een dip en crackers met wat kaas moesten het voor hem doen.

Echt??? Even vroeg ik me weer af hoe ik me hier toch weer in verwikkeld had weten te krijgen. Waar ging het in hemelsnaam over? Ik zag er totaal het probleem niet in en inmiddels had ik mijn chocomelk al naar het midden van de tafel geschoven, dat ging er echt niet meer in. Ik vertelde hem dat ik zijn ideeen per email in ieder geval dan ook aan Rosa zou voor leggen en wellicht kwamen we er zo wel uit???? Het was duidelijk dat er niet veel goed gekeud ging worden vanavond en misschien kunnen we over op een ander onderwerp.

En Boris vond dat een goed plan. En daarna kwam het.... Hij had zelf ook lopen denken wat hij aan het organisatieteam kon bijdragen en zelf had hij gedacht dat hij wel de decoraties kon gaan doen. Hij had al wat zilveren en gouden slingers in een winkel zien liggen en dat ging vast goed komen. Zo langs de ramen wat glitters en misschien wat plak plaatjes op de ramen? Dat moest het toch wel doen?

Ohhhhhhh mijn god! Echt.... nogmaals... HOE ben ik hier nou toch weer in verzeild geraakt? Ja dat kan inderdaad Boris. Maar, zei ik, wellicht kunnen we ook wat kerst achtige tafelkleedjes voor de buffet tafel daarbij doen? Denk je echt?, zei hij. Volgens hem geheel overbodig. En volgens mij wilde hij eigenlijk zeggen, die hele kerst kan me gestolen worden, maar dat slikte hij nog net in. En eerlijk is eerlijk, als ik net voor kerst ontslagen zou zijn, zou ik misschien ook wel zo denken. Kan jou het allemaal schelen, niet? Dus toen bedacht ik dat hij misschien de bestelde schotels op kon halen en mee nemen naar het feestje op de avond zelf.

Nou dat vond hij een goed plan. Dat kon hij inderdaad goed doen. En hij toonde blij met zijn nieuw gekregen taak. Ja, want dan ging hij eerst dit en daarna richting dat en dan kon hij zo... Ik was opgelucht. Hij was blij! Dat had ik nog niet gezien deze avond. Was het me toch nog gelukt! Maar... het duurde helaas maar heel kort. Ja maar, zei hij. Ik rij in een pick up truck en ik kan moeilijk de trays met eten in de achterbak doen, toch? Nee, Boris, dat lijkt me inderdaad geen sterk plan. En ik zag de etens schotels al achter in zijn achterbak aan het stuiteren. Dat hij het uberhaupt overwoog, hahaha. Kan het niet naast je op de passagiers stoel staan, vroeg ik. Ja misschien wel, maar ik weet niet of het past. Oh hemeltje lief! Dit is echt een zware bevalling....

En ineens had ik DE ingeving van het jaar. Wat dacht je van muziek Boris? Zou je dat kunnen regelen voor ons. Leuke kerst muziek hebben we ook nodig natuurlijk. Nou en dat was DE gouden zet, hij was nu echt blij. Hij zag die taak helemaal zitten. Hij had nog een oude "boombox" vertelde hij en het ging goed komen. Zijn norse gezicht klaarde een beetje op. Gelukkig. Nu maar hopen dat het inderdaad goed komt. Misschien galmt er 1 of ander klassieke tingel de hele avond nu. Of juist het tegen over gestelde en knallen we de zaal uit, hahaha. Maarja Boris is blij en daar moet je als organisatie team ook blij mee zijn niet?

Ik 's avonds na deze vage bijeenkomst, nog Rosa gemaild om te vragen of er niet iets met haar gebeurd was op weg naar de vergadering toe. Maar nee, er was niks gebeurd. Ze was het gewoon vergeten.... ARGGGhhhhh. Je mailt me zondagavond om op dinsdag avond af te spreken en je vergeet het dan? Ik kan dat dus niet vatten. Maar het blijkt dat ze een extra baantje er bij had genomen om zo met de kerstdagen wat extra geld te verdienen. En ze was daar zo in op gegaan dat ze de bijeenkomst vergeten was. Natuurlijk, alles kan.... Maar, schreef ze, van alle schotels die we zouden gaan bestellen, moesten we zeker de kippen schotel nemen want die was vorig jaar schoon op gegaan.

Dus ik mailde haar over de fantastische vergadering die ik met Boris had gehad en dat hij nu in charge was van de muziek. En vertelde daarin ook over zijn visie van de kippenschotel en dat hij voor "veggies" was. En zoals verwacht, kwam er een mail van Rosa dat dat geen optie was. Nou moest ik haar wel gelijk geven want Walmart vraagt gewoon $ 35,- voor een stel rauwe worteltjes en brocolli en een dipje. Best prijzig als je het mij vraagt. En we hebben eigenlijk maar een klein budgetje om alles van te doen en dan zijn peentjes nou niet de meest voor de hand liggende keuze om op tafel te zetten.

Dus..... uiteindelijk hebben we dus besloten dat we zelf voor Boris een schaaltje maken met peentjes en een dipje. Iedereen blij uiteindelijk. Althans ik mag het hopen. Heb inmiddels de schalen bij de Walmart besteld en ben bij de Dollar tree geslaagd voor de decoraties. En nee.... er zitten geen zilver en gouden slingeres in het decoratie pakket. En vanavond? Vanavond gaan we het allemaal mee maken. Het kerstfeest van de fotoclub!

Groetjes Petra

14 opmerkingen:

Elke zei

Oh jee, wat een gedoe... En daar zit je dan met je goed gedrag...
Hopelijk heb je toch een heel fijn kerstfeestje, en voelt Boris zich gelukkig met zijn verantwoordelijkheden. ;-)

Anoniem zei

Zo daar was je dus ineens ingestonken hahhaah
Nou hopelijk gaat het goed komen vanavond.

Erna

Kristel Holsbeek zei

Oh jeetje, veel succes en ik ben benieuwd naar je verhaal over hoe het geweest is;-)

Karin (dh) zei

O, lieve hemel, ik zie je daar al zitten met nerd Boris (de hond van mijn zwager heet zo, maar dat terzijde..:-)). Ha ha...da's nou echt weer een PetraNC verhaal (zo sta jij in mij favorieten om de vele bloggende Petra's uit elkaar te kunnen houden). Hopelijk heb je vanavond een knalfuif met de fotoclub en uiteraard verwacht ik morgen(en velen met mij denk ik), een uitgebreid verslag met foto's, vooral van de Walmart schotels en het prive schoteltje van Boris.

PS...wat ben ik toch vals af en toe, sorry hoor Peet, maar ik lig dubbel hier achter mij putertje
:-))

Ineke zei

En natuurlijk dan ook een foto van Boris :-)

Guus zei

Zeg... ik weet niet wat ik hier van moet denken hoor!

"Boris is het doorsnee model van wat je van een compter progammeur zou verwachten. Zoals je ze in de film ziet, zeg maar. Beetje nerdje, grote bril en hoe moet ik het zeggen, een beetje stoffige outfit zeg maar."

:)

Prachtig stukje weer Petra :)

Trudy zei

whawhhahhwa...schitterend verhaal weer hoor!!
Benieuwd hoe het was! Gelukkig gaan hier de vergaderingen van te voren iets soepelder.
groetjes x

Petra zei

@ All
Ik zal mijn camera meenemen ;-)

@ Guus
Hi hi hi, voel je vooral niet aangesproken hoor! Jij valt echt niet in het standaard plaatje :)

www.vandijkjes.punt.nl zei

hahhaah, je bent er mooi klaar mee.. Hoe ben je hier nu in verzeilt geraakt?

gr petra

Anja zei

Inderdaad, hoe ben je hier nou toch weer in terecht gekomen. Ik hoop dat alles goed is gekomen en dat de kippenschotel smaakte. Krijgen we Boris te zien??

Annemiek zei

Haha dat was dus een geslaagde meeting :)
Een verhaaltje voor je boek...

Bibi zei

LOLLOLLOL HEerlijk! Wat een komedie:-) Wat is het toch moeilijk om Boris te zijn haha je hebt het goed aangepakt Petra!

Anoniem zei

Oeps, zware bevalling! hahahahaha

Hopelijk komt het goed vanavond!

gr Mariet

Aïda zei

Oh, oh, wat een soap!