Zaterdag avond kwamen Rian en Nel en Ricardo een "bakkie" doen. En hun loges Vera en Dries uit Nederland kwamen ook mee. Gezellig. Even lekker over van alles op zijn Hollands kletsen. Dries en Vera vinden Ron's wagen hartstikke leuk dus hebben ze even met de auto een stukje gereden. Leuk om te zien dat ze zo enthousiast waren. Zondag gingen zij alweer naar huis na drie weken hier te zijn geweest. Raar eigenlijk. Kreeg net een heel leuk mailtje van ze en dat deze dan alweer uit Nederland is. Dries had weer heerlijk kroketten op...... MMmmmmm, wat een heerlijkheid, ha ha ha. Niet te veel over al dat lekker vertellen hoor ;-) Verder zijn we zondag lekker lui geweest. Een beetje gezwommen en lekker zondag gehouden. Zondag middag zijn we een stukje gaan rijden en we wilden geld pinnen, want de dollar koers was weer flink gestegen. Dat hadden we zaterdag ook al gedaan dus nu maar weer even. Terwijl ik reed was Ron op zoek naar het pasje. Inmiddels waren we al op de "pin-drive-in" Maar Ron had het bankpasjes nog niet gevonden. Niet geheel vreemd want mijn portemonnee zit vol met allerhande pasjes van supermarkten en andere winkels hier in de buurt. Maar heb wel een speciaal "bankvakje". Hij kon hem niet vinden zei hij. Dus ik daarna nog op zoek en ineens viel de euro...... Ik was hem zaterdag vergeten uit de automaat te halen. Je moet hier na het pinnen dus zelf op een knopje drukken met "Get card back" Lichte paniek sloeg toe in mijn hoofd. Het zal toch niet .... en oh als ......Afijn als een speer naar huis en kijken op de rekening. Onderweg zaten we ons te bedenken of de automaat zo'n pasje nou zou uitspugen of zou inslikken..... Hoopte op het laatste, maar wist het echt niet. Thuis gekomen bleek dat er niks van de rekening af was. Maar ik was er allerminst gerust op. Dus toch maar even naar de pinautomaat in Cary gereden waar we dus zaterdag gepind hadden. Niks te zien dus. Had dus grote twijfel wel of niet mijn pas blokkeren.
Uiteindelijk dus maandag morgen gelijk om negen uur aan de bel naar de betreffende bank. Ze hadden nog niet in de automaat gekeken, dus konden niet zeggen of mijn pasje er in zat. Maar ze zei wel dat de automaat na 15 seconden het pasje inslikt. Pffff, het kon haast niet missen dat die van mij er bij zat. Want wij waren er heel vroeg in de morgen en toen wij weg reden, was er nog niemand na ons geweest. Ik sprak met haar af dat ik naar de bank toe zou komen. Daar aangekomen moesten ze dus nog even kijken.Het duurde even, maar ze kwam terug met een hele stapel pasjes. Het was duidelijk, ik was niet de enigste slimmerik dit weekend die vergeten was het pasje eruit te halen. En zowaar, hij zat in de stapel pasjes. Dus ik voelde me helemaal opgelucht. Hoefde niet te gaan bellen, regelen voor een nieuw pasje enz enz.... Wat was ik blij. Mijn pas en ik waren weer herenigd ;-)
Zondag avond kwamen Helma en Rob ook nog even bij Ron's motor kijken. Rob en Helma hebben vroeger ook altijd motor gereden, dus hun oude liefde laaide weer op. Natuurlijk wilde Rob wel een stukje rijden. Daarna nog even met zijn vieren wat gedronken en alweer zo'n lekker hollands kletsavondje. Nou dat vindt ik wel gezellig hoor zo.
Maandag morgen had ik al met Helma afgesproken dat we zouden gaan tennissen, maar moest zoals ik al vertelde eerst naar de bank en achteraf had Helma zich verslapen en dus was het al half twaalf eer we op de tennis baan stonden, en het was dus inmiddels bloedje heet. Voor mij is het zeker zo'n 18 jaar geleden sinds ik mijn laatste tennisles heb gehad en dus een wedstrijdje gespeeld heb. Het was op zijn zachts gezegd even wennen en de warmte hielp niet echt. Na een half uur waren we allebei oververhit en zelfs een petje op het bolletje mocht niet meer baten. De volgende keer moesten we echt veeeeeeel vroeger op pad. Dit was echt niet lekker. Het waren trouwens wel schitterende tennisbanen. De tennis banen waren bij het Apex community center. Hier heb je dus 6 tennis banen, maar ook honkbal velden, basketbal velden, volleybal velden en kano verhuur en nog veel meer. Heel erg mooi en parkachtig aangelegd en je mag daar dus gewoon gebruik van maken. Onwijs leuk natuurlijk. Maar de volgende keer wat vroeger toch maar.
Groetjes Petra
5 opmerkingen:
Wat zal je in de rats gezeten hebben over je pas, maar gelukkig is het goed afgelopen!!
hoi
rich tennist sinds kort op zijn werk met ook een racket van zon 20 jaar terug. gisteren zeiden de mannen dat hij maar eens een wat recenter model moest aanschaffen. laat ik er van een hardloopmaatje die hem had gewonnen gisteren ineens een krijgen. of het zo moest zijn. dus jullie kunnen andere keer meppen.
groetjes
ingrid
Dat is even opletten bij de pinautomaat. De allereerste keer dat ik pinde op vakantie in Amerika had ik hem ook laten zitten. We waren op doorreis, maar het gebeurde gelukkig tijdens werkuren, dus naar binnen en meteen gevonden. Maar je krijgt het er wel heel warm van.
Nel (vanaf een andere PC)
Je bent zeker niet de enige, Petra. Ook ik heb in Amerika mijn pasje een keer laten zitten. Hier in NL ben je zo gewend dat je eerst je pas terug krijgt en dan pas je geld ontvangt (volgens mij ook logischer). En in Amerika is dat net andersom. Ik liep dus ook een keer weg nadat ik m'n centjes had. Geen seconde meer aan m'n pas gedacht.
Op zich vind ik dat geen slecht idee: ik zit nu dikwijls nog mijn geld goed weg te steken, en ondertussen steekt die pinpas alweer uit de gleuf, dus die moet je dan ook nog snel effe tussendoor pakken anders gaat hij misschien wel vliegen.
Voor mij mag daar dus gerust zo'n knop zitten die zegt "NU heb ik mijn handen vrij om deze pas terug aan te nemen en veilig op te bergen".
't Is allemaal kwestie van even wennen, denk ik.
Een reactie posten