Gisteravond op bed bedacht ik me de keer dat Ton en Yvonne bij ons langs kwamen en dat Romee binnen een tel met een grote plons bij ons de vijver in dook en lekker een rondje ging zwemmen. Dat was Romee op en top. Als ze dat in der koppie had, dan dook ze lekker in het water. En daarna kon ze de liefste bekkies laten zien, zodat je gewoon niet boos op der kon worden. Ook die keer dat we in de zomer een badje hadden staan voor de honden. Zij gebruikte die als een soort van hondenmand en sprong er in en ging er in liggen slapen. Zo vertederend. We zullen haar missen maar die herinneringen zullen altijd bij ons blijven.
Vanmorgen afgesproken met de "Zierikzeese Beardies" De laatste wandeling met zijn allen over de dijk hier........ Het was heerlijk weer vandaag met zeer aangename temperaturen.
Het was lekker om even een stukje te lopen en het verstand weer even op andere zaken te richten. En hoe kan dat beter dan met een stel Beardies om je heen. Daar wordt je humeur op slag beter van.
Lieve Ashbey ging hier netjes zitten voor de foto, en terwijl ik de foto maak, springt Erin tegen me op en zie je net haar neusje op de foto. Natuurlijk wilden we een "statiefoto" van hen. Dat is gelukt met heel veel kunst en vlieg werk maar ze staan erop!!!
De Zierikzeese Beardies op zijn mooist!!!
Duidelijk dat ze 1 statie foto wel genoeg vonden want daarna gingen ze in protest en keken ze allemaal de andere kant op...... Wat een stel honden!!! Je zou ze toch......
Aan het eind van de wandeling hadden Margret en Marisca lieve Zeeuwsekadootjes voor me.
Een magneet van de St. Lievens monstertoren van Zierikzee (leuk voor strakjes op de koelkast!) en een miniatuur van de vuurtoren van Haamstede. Mijn lievelings vuurtoren die staat op mijn favoriete plekje van Schouwen.
Vaak hebben we de auto bij de vuurtoren geparkeerd en met de honden door het duin naar het strand gelopen. Op het hoge duin naar het strand toe heb je een prachtig uitzicht naar de vuurtoren toe. Deze vuurtoren heeft vroeger ook gestaan op het oude briefje van Hfl. 250,-. Hij is zo markant aanwezig in het landschap met zijn mooie rode kleur.
Vanavond zouden Ruud en Annemarie nog even bij ons langs komen. Wij hebben Ruud en Annemarie leren kennen toen wij ons huis gingen laten bouwen. Ruud die in de bouw zit, heeft ons toen geholpen met allerlei dingen die wij tijdens de bouw tegen kwamen. Sindsdien hebben we nog steeds contact en zij zijn ook de eerste die ons komen op zoeken in Amerika. Wat het afscheid wat makkelijker maakt voor ons. Toch was het vreemd om elkaar voor het laatst in ons huis in Zierikzee te zien. Het huis waarbij we zoveel mee bezig zijn geweest om het helemaal naar ons zin te maken. Destijds waren zij ook bezig met een huis te bouwen, dus zaten we samen enigszins in het zelfde schuitje. Nu dus voor de laatste keer met zijn vieren in Zierikzee. Maar Ruud en Annemarie kennende hadden ze iets mee genomen om het leed te verzachten. Zoals ze dat ook deden tijdens de bouw. Vandaag dus ook en wel een reuze grote vlaai, we hebben dus eerst lekker met elkaar een flinke punt verorberd en daarna pas overgegaan tot het afscheid. Je moet het minder leuke altijd samen doen met iets leuk, dan valt het echt allemaal wel mee, spraken wij wijs. En als wij met zijn vieren zijn gaat dat dus meestal om eten, hi hi hi........ We zullen ze van harte verwelkomen dalijk ik Cary en dan zorgen wij voor de taart en dat wordt een echte Amerikaanse choclate chip taart, waarvan wij alvast het recept van Annemarie op bestelling hebben gehad. Dat beloofd wat!!!!
Groetjes Petra
http://www.beardie.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten